6 Prachtige kittens zagen op 7 maart 2021 het licht. Het nestje van Jane & Bentley bestond uit 3 katertjes en 3 poesjes. De katertjes kregen de namen Darwin, Dublin en Denver. De poesjes kregen de namen Delhi, Daloa en Dakota. 

​

De bevalling verliep vlekkeloos en Jane had er totaal geen moeite mee. De eerste 3 kittens kwamen met een half uur er tussen. Jane had een uurtje nodig om de kittens droog te poetsen en zichzelf weer op orde te krijgen, want toen kwamen nummer 4 en 5, wederom met een half uur er tussen. Jane wachtte ditmaal 1,5uur voordat het laatste kitten werd geboren. 

Alles erop en eraan en ze waren prima op gewicht. Variërend van 106gr tot 126gr.

​

De eerste 3 dagen was er geen vuiltje aan de lucht. De kittens groeiden goed en Jane was echt een super lieve en alerte mama. In de avond bleek bij het dagelijkse wegen van de kittens dat ze waren afgevallen. De volgende ochtend waren ze wederom afgevallen en bleek dat Jane maar weinig melk had. Geprobeerd om de kittens Royal Canin melk te geven, maar via het spuitje ging het niet zonder slag of stoot en kwam er maar weinig melk in de maagjes terecht. Ook bleek dat Jane de plasjes en poepjes van de kittens niet bij hield, dus daar deed ik mijn best voor.

​

De volgende dag waren sommige kittens gelijk gebleven in gewicht en sommige waren wederom afgevallen. Afspraak gemaakt bij mijn dierenarts, want dit ging duidelijk niet goed.

​

Bij de dierenarts kregen de kittens vocht onder de huid toegediend. Mama had een blaasje op haar tong dus zij kreeg een antibiotica en pijnstilling mee. Misschien dat ze hierom de plasjes en poepjes van de kittens niet bij hield. De dierenarts kon verder geen bijzonderheden vinden en gaf aan om de kittens om de 3u te voeden dmv een sonde. Jane had nog wel melk, maar dat was niet noemenswaardig en bij lange na niet genoeg. De diagnose van de dierenarts was dat de kittens waarschijnlijk een virusje onder de leden hadden en dat het jammer genoeg een kwestie van pech was.

​

De kittens kwamen maar mondjesmaat een aantal gram aan, want ze spuugde 9 van de 10 keer alles weer uit. Heel zielig allemaal. Dinsdag 16 maart overleed Denver en nog geen 5 uur later overleed Dakota. Woensdag nogmaals met Jane en de overige kittens naar de dierenarts om ze daar te laten ter observatie. Delhi was op dat moment erg zwak en ik verwachtte niet dat zij de dag zou halen. Ik had de dierenarts gevraagd om biopsie op haar te doen indien zij zou komen te overlijden. Dit heeft hij gedaan, want ze overleed, maar er was niks te vinden. Hij bleef bij zijn diagnose dat er een virusje onder de kittens heersten. Doordat er geen weerstand aanwezig was en doordat ze geen afweerstoffen via de mama melk binnen kregen, moesten de kittens wel heel hard vechten. Daloa overleed de donderdag en op vrijdagochtend reed ik met de twee katertjes weer naar mijn dierenarts. Emotioneel had ik het zwaar te verduren, maar ergens had ik goede moed voor deze 2 heren.

​

Vrijdagavond kwam ik bij de dierenarts mijn 2 heren ophalen, maar er was nog maar 1 katertje in leven. Dublin had het ook niet gehaald. Hier stond ik van te kijken, want hij oogde al die tijd de sterkste van allemaal. Ik ging dus naar huis met alleen Darwin en Jane. Nog steeds om de 3u kreeg hij voeding via de sonde en het leek allemaal de goede kant op te gaan. Zijn gewicht nam toe, Jane verzorgde hem als vanouds, maar hij bleef een heel dik buikje houden.

 

Dinsdag de 23e ben ik naar de dierenkliniek in Heythuysen gegaan. Ik wilde een second opinion en een frisse kijk op deze situatie. Ik hoopte op een andere diagnose en een nieuwe oplossing. De dierenarts daar heeft hem helemaal nagekeken, ook een echo gemaakt om te kijken of hij vocht in zijn lijfje had zitten, maar alles zag er goed uit op de echo. Het enige vocht aanwezig zat in zijn blaasje. Diagnose was exact dezelfde als die mijn eigen dierenarts had gegeven. Een virus, geen weerstand, geen mama melk en dus ook volgens hem, dikke pech. Gewoon doorgaan met wat je aan het doen bent, al weet je dat het tegen beter weten in zal zijn.

​

Woensdag 24 maart is Darwin overleden. 

​

Gelukkig maakt Jane het goed en het lijkt erop alsof ze is vergeten dat ze 6 kittens heeft gehad. Ondanks het advies van de dierenarts om niet te lang te wachten met een nieuwe dekking, laat ik Jane even met rust en laat ik haar binnenkort even nakijken bij de dierenarts.

​

Sinds ik ben begonnen met mijn Cattery in 2018 heb ik gelukkig nog nooit een situatie meegemaakt als deze en ik hoop dit ook nooit meer mee te maken. Emotioneel is dit zeker zwaar geweest. 

Abbey verwacht binnenkort ook een nestje en ik ben niet eerder zo bang geweest voor een nestje van één van mijn poezen. De bevalling, de kittens en het groot groeien heb ik altijd ervaren als een energievolle gebeurtenis. Liefde, vreugde, oe's en aa's, en bewondering. Ik zie het nog steeds als een energievolle gebeurtenis waarbij ik warme gevoelens krijg, maar het gevoel van het nestje van Jane laat me niet zomaar los.

​

Ik hoop jullie binnenkort te kunnen mededelen dat Abbey is bevallen.

​

​

​